tr.arannews:irna-İran’ın füze gücü, özellikle Siccil füzesi, ana caydırıcı unsurlardan biri olarak dikkat çekiyor. Bu füze, İran’ın kendi kendine yeterliliğinin ve savunma alanındaki ilerlemesinin simgesi olarak, benzersiz yetenekleriyle bölgedeki en güçlü balistik füzeler arasında yer alıyor. Siccil; İran’ın Uzun Menzilli Caydırıcılığında Dönüm Noktası
Siccil balistik füzesi, son yıllarda İran savunma sanayinin en önemli başarılarından biri olarak kabul ediliyor; katı yakıt teknolojisi, 2000 kilometrelik menzili ve olağanüstü yüksek ivmesiyle bölgesel dengeleri değiştirdi.
Siccil, İran’ın katı yakıtlı ilk uzun menzilli füzesi olarak biliniyor. İki aşamalı tasarımı sayesinde, ilk motor ateşlendikten sonra birinci aşama ayrılıyor ve ikinci motor devreye girerek daha hafif kütleyle daha uzun mesafe kat ediyor. Bu yapı özellikle son uçuş aşamasında, hızının yaklaşık 13 Mach’e (4300 metreden fazla/saniye) ulaşmasıyla düşman topraklarına derin nüfuz sağlıyor.
Yüksek hız ve katı yakıt kombinasyonu, bu füzenin savunma sistemleri tarafından tespit ve takibini neredeyse imkânsız hale getiriyor. Bu özellikler Siccil’i özellikle İsrail rejimi başta olmak üzere İran’ın düşmanları için tam anlamıyla bir tehdit haline getiriyor.
23 tondan fazla ağırlığına rağmen, Siccil birkaç dakika içinde ateşlemeye hazır hale geliyor ve fırlatıldıktan sonra fırlatma rampası hemen bölgeyi terk ediyor; bu da fırlatma öncesi füzenin imha edilme ihtimalini büyük ölçüde azaltıyor.
Yüksek Patlayıcı Gücü
Siccil, 650 kilogram ağırlığında bir savaş başlığı taşıma kapasitesine sahip olup, bu miktar orta menzilli karadan karaya füzeler için ciddi bir yıkım gücü olarak kabul ediliyor. Füzenin katı yakıt teknolojisi, sadece depolama ömrünü uzatmakla kalmayıp, aynı zamanda sıvı yakıtlı füzelerle kıyaslandığında çok daha hızlı tepki verme süresi sağlıyor.
Şehab’dan Siccil’e; Gelişim Yolu
İran’ın füze geliştirme tarihi, “İran füze babası” olarak anılan Şehit Hasan Tehrani Mukaddem adıyla özdeşleşmiştir. Onun İsrail rejimini hedef alabilecek bir sistem geliştirme arzusu, Şehab 3 projesiyle sonuçlandı. 1990’ların sonları ve 2000’lerin başlarında, Şehab 1 (300 kilometre menzilli) ve Şehab 2 (500 kilometre menzilli) füzelerinin, Sovyet yapımı Scud füzeleri örnek alınarak yerli olarak üretilmesiyle İran, Şehab 3’e ulaştı. 1150 kilometre menzile sahip bu füze, ülkenin batı sınırlarından işgal altındaki toprakları hedefleyebilme kabiliyetine sahipti ve düşmanların İran’ın füze gücüne bakışını kökten değiştirdi.
Şehab 3’ten sonra, Gadr (F ve H modelleriyle, 1950 ve 1650 kilometre menzil) gibi geliştirilmiş versiyonlar, çoklu savaş başlığı (Multi War Head) kullanabilme yeteneğiyle üretildi ve envantere girdi. Bu sıvı yakıt kullanan füzeler, hazırlık süresi daha uzun olmasına rağmen, yer altı sığınakları sayesinde hızlı ateşleme ve gizlenme imkânı sunuyor.
Siccil: 23 Tonluk Dev ve Katı Yakıt Teknolojisinin Zirvesi
2000’li yılların ikinci yarısında, Siccil füzesi Aşura projesinin ürünü ve Şehab 3’ün geliştirilmiş ileri versiyonu olarak tanıtıldı. Siccil’i önceki modellerden ayıran en önemli özellik, katı yakıt kullanmasıdır. Bu özellik, füzenin hazırlık süresini sadece birkaç dakikaya indirirken, fırlatma rampasının hızlıca bölgeden ayrılmasını mümkün kılar; bu da füzenin ateşlenmeden önce imha edilme ihtimalini büyük ölçüde azaltır.
Siccil’in yüksek ivmesi, fırlatma aşamasının ilk safhalarında tespit edilmesini son derece zorlaştırır ve düşmanın uçuş boyunca füzeni imha etme şansını neredeyse yok eder. Atmosferden çıkıp tekrar yaklaşık 13 Mach (4300 metre/saniye) hızla geri dönen bu füzenin mevcut tüm hava savunma sistemleri tarafından imhası “imkansız” hale gelir. Siccil’de kullanılan katı yakıt teknolojisi, yüksek itiş gücünün yanı sıra uzun raf ömrü de sağlar.
Siccil Füzesinin Teknik Özellikleri
| Özellik | Değer |
| Füze Adı | Siccil |
| Menzil | 2000 kilometre |
| Uzunluk | 17,9 metre |
| Hazır Ağırlık | 23.540 kilogram |
| Savaş Başlığı Ağırlığı | 650 kilogram |
| Yakıt Türü | Katı |
| Çap | 125 santimetre |
| Ayrılma Türü | İki aşamalı |
| Görev | Karadan karaya |
Bugüne kadar, Şehab 3, Gadr ve Siccil füzeleri, İran’ın bölge dışı tehditlere karşı başlıca stratejik silahları olarak kabul edilmektedir; bu silahlar, direniş gruplarının elindeki füzelerle birlikte, İslam Cumhuriyeti’nin düşmanlarına karşı hem savunma hem de taarruz kalkanı oluşturuyor.
Şehab, Gadr ve Siccil üçlüsü, İsrail rejiminin yok edilmesi için başlıca adaylar olarak görülebilir; bu füzeler uzak mesafelerden işgal altındaki topraklara ateşleniyor ve elbette bunlar, bölgedeki İslami direnişin bugün elinde bulundurduğu gelişmiş füzelerden ayrı olarak İran’ın füze gücünün yalnızca bir kısmını oluşturuyor.